Eindelijk gaf het college toe op eigen initiatief met de regio 5000 huizen voor Bunnik afgesproken te hebben. Tijdens de behandeling van de kadernota beweerde wethouder Heijmerink na kritische opmerkingen van het CDA dat de raad zich al op die 5000 woningen had vastgelegd. Tijdens de vergadering corrigeerde Leny Visser deze onwaarheid. De wethouder kon niet anders dan zijn fout erkennen. De raad nam in diezelfde vergadering ook afstand van de regionale plannen in het IRP. Met die 5000 huizen en de windzoekgebieden en nog veel meer wat niet besproken is met de raad. Daar staan we dan. Blamage in de regio.
We gaven het in de beschouwing op het afgelopen jaar al aan: Het college werkt voor de regio met de rug naar Bunnik. Ook voor het stationsgebied staan de oogkleppen van het college gericht op veel woningen. Nog geen besluit over genomen. Een onderzoek doen naar de mogelijkheden is geen besluit voor bouwen.
En hoe zat het ook al weer met het fietspad over het Eikenpad? Dat moest er komen voor die huizen in het stationsgebied. En de 70 ha zonnevelden voor onze gemeente? Een kaartenhuis van college-fantasie. Wij geven al heel lang aan dat we goed met elkaar in gesprek moeten over de toekomst van Bunnik. Willen we wel verstedelijken zoals het college voorstelt? Een vierde kern tussen drukke autowegen? En de N229 door het dorp?
Alle fracties willen inmiddels verdiepen en keuzes maken, samen met inwoners. Maar het college heeft daar nog steeds geen behoefte aan. Het hoofdlijnendocument voor onze omgevingsvisie staat vol vaagtaal. Het moet in hoog tempo door de raad. De handen vrij voor de regio. Geen tijd voor verdieping en overleg met de inwoners over al die zaken die ons woonplezier raken. De andere fracties kijken in de spiegel van hun eigen collegeprogramma.
De twijfel slaat toe, wind, zon, huizen, de N229, leefbaarheid, groen. De moties met spijt en wensen ploppen op. Als er geen goed gesprek met de inwoners komt moeten de verkiezingen het maar duidelijk maken.
Peter Lakerveld
CDA Bunnik